Osoba ubezpieczona ma prawo do pobierania zasiłku chorobowego w przypadku choroby członka rodziny przez okres do 60 dni w roku kalendarzowym. Jeśli jednak po upływie tego okresu stan zdrowia dziecka lub innego członka rodziny nie pozwala na wykonywanie pracy, osoba ta ma prawo ubiegać się o przyznanie świadczenia rehabilitacyjnego. Jest ono przyznawane osobom, którym dalsze leczenie pozwoli na powrót do pracy i wykonywania dotychczasowych obowiązków. Wypłaca się je przez okres rekonwalescencji pracownika, jednak nie dłużej niż przez rok.
Jak złożyć wniosek o przyznanie świadczenia rehabilitacyjnego?
Wynagrodzenie chorobowe jest wypłacane przez pracodawcę pracownikowi, który ze względu na swoją chorobę lub chorobę członka rodziny nie może wykonywać swoich obowiązków. Okres ten nie może być jednak dłuższy niż 33 dni (w przypadku choroby dziecka) lub 14 dni (w przypadku choroby innego członka rodziny). Zdarza się jednak, że osoba chora wymaga opieki przez dłuższy okres czasu, wówczas pracownik po zakończeniu się okresu zwolnienia chorobowego, składa do ZUS dokument Z-3, który uruchamia procedurę wypłaty zasiłku chorobowego. Okres jego wypłaty nie może być dłuższy niż 182 dni, w przypadku ciężkich chorób czas ten wydłuża się do 270 dni. Po tym czasie wnioskodawca może wystąpić o przyznanie świadczenia rehabilitacyjnego, o czym decyduje opinia lekarza orzecznika ZUS.
Aby uzyskać świadczenie rehabilitacyjne, należy złożyć do ZUS stosowny wniosek na co najmniej sześć tygodni przed upływem okresu pobierania zasiłku chorobowego. Bez tego wniosku nie będzie możliwe uzyskanie takiego świadczenia, bardzo ważne jest również dotrzymanie terminu. Do wypełnionego wniosku należy też załączyć zaświadczenie o stanie zdrowia, wywiad zawodowy z miejsca pracy, protokół określający przyczyny i okoliczności wypadku w pracy (jeśli taka okoliczność miała miejsce i jest przyczyną ubiegania się o świadczenie rehabilitacyjne), a także – w razie niezdolności do pracy wskutek choroby zawodowej – decyzja o stwierdzeniu takiej okoliczności podpisana przez inspektowa sanitarnego.
Czy świadczenie rehabilitacyjne może nie zostać przyznane?
Zdarza się, że pomimo posiadania ubezpieczenia, pracownik nie może się ubiegać o świadczenie rehabilitacyjne, na co mają wpływ różne czynniki. Świadczenie to nie może być przyznane osobom uprawnionym do emerytury i renty z tytułu niezdolności do pracy. Podobnie sytuacja wygląda w przypadku pobierania przez nie zasiłku dla bezrobotnych, a także zasiłku przedemerytalnego, czy w okresie urlopu bezpłatnego lub wychowawczego. Możliwości pobierania świadczenia rehabilitacyjnego nie mają również osoby przebywające w zakładzie karnym w celu odbycia kary pozbawienia wolności oraz w areszcie. Lekarz orzecznik ZUS może też stwierdzić brak podstaw zdrowotnych do uzyskania takiego świadczenia, przy czym pracownik ma prawo odwołania się od takiej decyzji, a sprawa trafia do rozpatrzenia do komisji lekarskiej ZUS.
Świadczenie rehabilitacyjne – wysokość
Wysokość świadczenia rehabilitacyjnego nie może być dowolnie ustalana, regulują to odpowiednie przepisy prawa. Kwota ta zależy od wysokości podstawy wymiaru zasiłku chorobowego, które osoba ubezpieczona pobierała zanim otrzymała świadczenie rehabilitacyjne. W okresie trzech pierwszych miesięcy świadczenie wynosi 90% podstawy wymiaru zasiłku chorobowego, a za pozostały okres – 75% podstawy wymiaru zasiłku chorobowego. Zupełnie inaczej traktowana jest niezdolność do pracy z powodu ciąży, wówczas pracownik otrzymuje 100% podstawy wymiaru zasiłku chorobowego.
