Czym różnią się od siebie oparzenia słoneczne, termiczne, elektryczne i chemiczne? Jak rozpoznać I, II, III i IV stopień oparzeń? W jaki sposób pomóc osobie poszkodowanej? Na te i inne pytania odpowiadamy poniżej.
Najczęstsze przyczyny oparzeń skóry
Do najczęstszych przyczyn oparzeń skóry należą:
- Zbyt długa ekspozycja na promieniowanie UV, z którą mamy do czynienia w sytuacjach, gdy intensywnie się opalamy (albo po prostu przebywamy w mocno nasłonecznionych miejscach) lub za często i nieprawidłowo korzystamy z solarium. W takich przypadkach mówimy o oparzeniach słonecznych, które przeważnie wywołują uszkodzenia skóry na poziomie I i II stopnia. W ramach pierwszej pomocy takie rany zazwyczaj traktuje się specjalną maścią na oparzenia;
- Porażenie prądem, które najczęściej bywa wynikiem niewłaściwego korzystania ze sprzętów elektrycznych znajdujących się w naszych domach. Może do niego dojść na skutek dotknięcia danego urządzenia mokrymi rękami, suszenia włosów suszarką w wannie lub innych niewłaściwych zachowań. Oparzenia wywołane prądem nazywamy oparzeniami elektrycznymi;
- Styczność z wysoką temperaturą, np. oblanie wrzątkiem, kontakt z parą wodną lub poparzenie ogniem. W takich wypadkach mamy do czynienia z oparzeniami termicznymi;
- Kontakt skóry ze żrącymi środkami chemicznymi. Większość przypadków oparzeń chemicznych wywołanych jest przez produkty do chlorowania wody, silne środki czyszczące, amoniak, środki do wybielania zębów i inne.
Oparzenia I, II, III i IV stopnia. Jak je rozpoznać?
Oparzenia I, II, III i IV stopnia charakteryzują się różnymi objawami. Jak je rozpoznać?
- Przy oparzeniach I stopnia dochodzi do uszkodzenia naskórka, które wywołuje niewielki obrzęk, łagodny ból oraz zaczerwienienie skóry. Mając do czynienia z tego rodzaju raną, postawmy na dobrej jakości maść na oparzenia, która ukoi ból, przyśpieszy proces gojenia oraz zminimalizuje ryzyko powstawania infekcji;
- Oparzenia II stopnia charakteryzują się uszkodzeniem skóry właściwej, co w konsekwencji prowadzi do wystąpienia pęcherzy wypełnionych płynem surowiczym oraz obrzęku. Ból towarzyszący tego typu objawom jest umiarkowany;
- Oparzenia III stopnia związane są zarówno z uszkodzeniem skóry właściwej, jak i podskórnej tkanki tłuszczowej. Często towarzyszą mu strupy o szarej lub żółtej barwie. Przy tego rodzaju ranach poszkodowany może odczuwać bardzo silny ból, ale zdarza się, że ze względu na uszkodzenia zakończeń nerwowych, poparzone ciało przestaje być wrażliwe na dotyk i tym samym chory nie doświadcza żadnych boleści;
- Przy oparzeniach IV stopnia dochodzi do całkowitego zniszczenia tkanki skórnej, a nierzadko również do znacznego uszkodzenia mięśni oraz kości.
Jak pomóc osobie poparzonej?
Mając do czynienia z oparzeniem I lub II stopnia, na początku ochłódźmy je za pomocą zimnej wody, a następnie posmarujmy specjalną maścią na oparzenia. Na ranę nałóżmy czysty opatrunek z gazy wyjałowionej i luźno owińmy go bandażem. Jeżeli na ciele poszkodowanego pojawią się bąble, pamiętajmy, by pod żadnym pozorem ich nie przekuwać.
Choć poparzenia III i IV stopnia wywołują znacznie poważniejsze objawy, to udzielania pierwszej pomocy osobie poszkodowanej również rozpocznijmy od schłodzenia rany strumieniem chłodnej (ale nie lodowatej) wody. Następnie sprawdźmy, jaki jest ogólny stan chorego i w razie potrzeby przystąpmy do reanimacji. Przy tego rodzaju oparzeniach konieczne jest również jak najszybsze wezwanie karetki pogotowia.
