Osoba, która traci zdolność do pracy, zaprzestaje wykonywania pracy zarobkowej przez określony czas lub na zawsze. Utrata możliwości zarobkowania jest równoznaczna z utratą stałego źródła dochodu, co z kolei wiąże się z pogorszeniem się sytuacji materialnej. Taka sytuacja może być efektem nieszczęśliwego wypadku, wskutek którego powstał konkretny uszczerbek na zdrowiu. Jego rozmiar z kolei ma bezpośredni wpływ na ustalenie wysokości świadczenia i okres wypłaty przez ubezpieczyciela lub ZUS. Czy każda osoba ubezpieczona ma prawo ubiegać się o przyznanie renty?
W przyznawaniu renty obowiązuje zasada, że okres jej wypłaty jest proporcjonalny do okresu niezdolności do pracy osoby ubiegającej się o jej wypłatę. Jej wysokość natomiast musi odpowiadać realnym potrzebom ubezpieczonego, związanym z leczeniem i zaspokojeniem podstawowych potrzeb. Zdarza się, że jednorazowa pomoc dla ubezpieczonego jest wystarczająca, jednak w przeważającej większości przypadków renta jest wypłacana okresowo lub w formie stałego świadczenia.
Kto może starać się o rentę?
Podmiotem odpowiedzialnym za wypłatę renty ubezpieczeniowej jest właściwe towarzystwo ubezpieczeniowe lub ZUS. To bardzo popularne świadczenie pieniężne jest adresowane do osób, które w wyniku nieszczęśliwego zdarzenia utraciły zdolność do wykonywania pracy zarobkowej i nie mają perspektyw na najbliższą przyszłość. Mowa tu o ciężkich uszczerbkach na zdrowiu, na przykład w wyniku wypadku samochodowego, wymagających długiego specjalistycznego leczenia i rehabilitacji. Zrozumiałe jest, że przez cały ten okres leczenia i rekonwalescencji osoba ta nie ma możliwości powrotu do pracy lub zarobkowania w inny sposób i wymaga wsparcia finansowego. Posiadanie ważnego ubezpieczenia daje takiej osobie prawo do otrzymania jednorazowej, okresowej lub stałej pomocy finansowej. W szczególnych przypadkach, takich jak wypadek samochodowy z winy drugiej osoby, wypłaca się rentę z OC sprawcy i jego ubezpieczyciel jest odpowiedzialny za pokrycie wszelkich koniecznych wydatków poszkodowanego, nawet jeśli nie jest on klientem tego ubezpieczyciela.
Kiedy można się starać o rentę?
Zasady przyznawania renty określone są w treści każdej polisy, dlatego tak ważne jest zapoznanie się z jej zapisami przed podpisaniem umowy z towarzystwem ubezpieczeniowym. Kiedy zgłaszamy szkodę do ubezpieczyciela, konieczne jest wypełnienie właściwego formularza i dołączenie wymaganych dokumentów, potwierdzających zdarzenie i jego okoliczności, a także rozmiar powstałej szkody. Głównym powodem do ubiegania się o rentę jest pogorszenie się sytuacji finansowej poszkodowanego w związku z utratą możliwości zarobkowania, a także wzrost potrzeb związanych z koniecznym leczeniem specjalistycznym i rehabilitacją. Oczywiście, wyznaczony przez ubezpieczyciela rzeczoznawca dokonuje analizy zdarzenia i konieczne wydatki związane bezpośrednio z leczeniem osoby ubezpieczonej.
Od czego zależy wysokość renty?
Niezależnie od towarzystwa ubezpieczeniowego, wysokość renty ustala się w podobny sposób. Jej przyznanie jest prawnie uregulowane, co oznacza że osoba poszkodowana ma zapewnione świadczenie ze strony państwa. Kwota, na jaką można liczyć to zwykle różnica pomiędzy dochodami sprzed wypadku a dochodami otrzymywanymi po zdarzeniu. Aby otrzymać świadczenie z polisy lub z ZUS konieczne jest przedstawienie stosownych dokumentów, które potwierdzają rozmiar poniesionego uszczerbku na zdrowiu, a także przebytego leczenia i zaświadczenia o obecnej sytuacji życiowej. Wynika z tego, że wysokość renty zależy przede wszystkim od aktualnej sytuacji poszkodowanego, mniej od rozmiaru szkody. Jeśli osoba ta pomimo niezdolności do pracy w zakładzie pracy, wykonuje swoje obowiązki zdalnie, nawet jeśli jest unieruchomiona, i otrzymuje z tego tytułu wynagrodzenie od swojego pracodawcy, z pewnością otrzyma zdecydowanie niższe świadczenie niż osoba, która nie wykonuje żadnej pracy ze względu na swój stan lub na charakter wykonywanej przed wypadkiem pracy (np kierowca zawodowy lub piekarz).
